Kamp Westerbork Kamp Westerbork (officieel: Polizeiliches Judendurchgangslager Westerbork) was een doorgangskamp tijdens de Tweede Wereldoorlog in de voormalige gemeente Westerbork in Drenthe. Het kamp was een voorportaal waarvandaan 107.000 in Nederland wonende Joden, alsmede 245 Sinti en Roma per trein werden gedeporteerd naar concentratie- en vernietigingskampen in Duitsland, Polen en Tsjechië. Het kamp werd door de Nederlandse regering in 1939 gebouwd als Centraal Vluchtelingenkamp Westerbork om Joodse vluchtelingen uit Duitsland op te vangen. Ruim twee jaar na het begin van de Duitse bezetting, op 1 juli 1942, namen de nazi's het kamp over, waarna Westerbork functioneerde als doorgangskamp. Bij de overname maakten de nazi's gebruik van de reeds bestaande kampstructuur van het vluchtelingenkamp. |